Greece is burning

Sorry guys. I am deeply depressed. My country is burning. No uploads should be expected temporarily.

McDonalds in Kreuzberg

What? A McDonalds in Kreuzberg? As irritating and non-matching as a fly in a glass of milk. After McLibel case, Fast Food Nation and Super Size Me, there's another good reason to boycott them.

Πως να ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές

Να ρωτήσω κάτι απλό; Αν υπήρχε ένα κόμμα πράσινων (οικολόγων δηλαδή και όχι "σοσιαλιστών") με δεδομένο το σημερινό χάλι μας (πυρκαγιές, καταπατήσεις, μη-αναδασώσεις, μόλυνση ατμόσφαιρας, γης, υδάτων, έλλειψη χώρων πρασίνου, μεταλλαγμένα, ανυπαρξία ενεργειακής και χωροταξικής πολιτικής) που όλο και περισσότεροι έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν, δεν θα έμπαινε χαλαρά στη βουλή; Μιλάω φυσικά για κόμμα με αξιόλογους εκπροσώπους και όχι για τα διάφορα γραφικά σύνολα της σημερινής ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας. Για να το πάω ακόμα παραπέρα, το κόμμα αυτό, αν υπήρχε, θα έπρεπε να είχε στόχο να συγκυβερνήσει με τον εκάστοτε νικητή των εκλογών με επόμενο στόχο (το λιγότερο) ένα Υπουργείο Περιβάλλοντος. Η ιστορία με τους πράσινους και το Γιόσκα Φίσερ στη Γερμανία θα μπορούσε να αποτελέσει μπούσουλα.

Παραθέτω αυτούσιο το άρθρο του Ουμπέρτο Έκο "Πως να ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές" από το βιβλίο "Η Σημειολογία στην Καθημερινή Ζωή" (Εκδ. Α. Μαλλιάρης - Παιδεία Α.Ε.). Το άρθρο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε το 1976 στην Corriere Della Sera και είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακό το ότι αν αλλάξει κάποιος τα ιταλικά ονόματα που αναφέρονται, με αντίστοιχα ελληνικά, θα έχει μία ωραιότατη απεικόνιση της σημερινής ελληνικής πολιτικής σκηνής όπου δύο κόμματα μαλώνουν για το ποιο έχει κάνει τις λιγότερες "ατασθαλίες".
"Καθώς δημοσιεύονται σιγά σιγά τα ψηφοδέλτια αρχίζουν και οι αντιδράσεις αγαναχτισμένων δημοσιογράφων και ανήσυχων πολιτών γιατί πολλά πρόσωπα, ύποπτα για παράνομες ενέργειες και ατασθαλίες, βρίσκονται στις πρώτες θέσεις σαν υποψήφιοι που θ' αντιπροσωπεύσουν το λαό στο κοινοβούλιο. Από κάτι τέτοια βγάζει κανείς μαύρα συμπεράσματα για το μέλλον μας.
Εγώ θα ήθελα να ηρεμήσω τα πνεύματα, αποκαλύπτοντας πως, στην Ιταλία, η κατάσταση είναι καλύτερη από παντού αλλού. Κι ας δούμε το γιατί:
Με τέτοιους υποψήφιους γίνονται κατ' αρχή σεβαστά τα δίκαια αιτήματα αντιπροσώπευσης. Τι πρέπει να κάνει ένα κοινοβούλιο; Ν' αντικατοπτρίζει όλες τις τάσεις, τις απόψεις, τις επιθυμίες, τις απαιτήσεις, τις ευχές κάθε μέλους της κοινωνίας. Και μήπως δεν αποτελούν μέρος της κοινωνίας οι κερδοσκόποι, οι διαφθορείς των κρατικών υπηρεσιών, οι ψευδοανατροπείς του πολιτεύματος, οι φίλοι των Ελλήνων συνταγματαρχών, οι ψηφοθήρες, αυτοί που βάζουνε φωτιά στα δάση για να πετύχουν οικοπεδοποίηση, οι παραβάτες των φορολογικών νόμων; θα αντιπροσωπεύονται λοιπόν στο κοινοβούλιο από διεφθαρμένους πρώην υπουργούς, μαφιόζους, αποστάτες στρατηγούς. Θα μπορούσε κάποιος ν' απαντήσει ότι στη βουλή πρέπει να φτάνουνε μόνο οι «νόμιμες» επιδιώξεις με την εκλογή «τίμιων» ανθρώπων. Αλλά αυτό μου φαίνεται καθαρή αφέλεια.
Υπάρχουνε παράνομες πράξεις που τιμωρούνται αυστηρά, όπως ο βιασμός, η ανθρωποκτονία για ληστεία, η οδήγηση σε κατάσταση μέθης με συνέπεια την πρόκληση θανατηφόρου δυστυχήματος, η κλοπή σταφυλιών από αμπέλι. Γι’ αυτές τις παρανομίες όλοι είναι σύμφωνοι. Κι απ’ όσο ξέρω δεν υπάρχουν υποψήφιοι που να σκοτώσανε καμιά γριά με τσεκούρι για να της αφαιρέσουνε τη χρυσή καδένα με το φλουρί, ούτε άνεργοι που κλέψανε πεπόνια και τους τσάκωσε ο αγροφύλακας, ούτε βασανιστές ανήλικων παιδιών ή μπεκρήδες που ενοχλούσανε τον κόσμο με τις αγριοφωνάρες τους. Αλλά υπάρχουν άλλες πράξεις που, αν και κολάσιμες, δεν καταδικάζονται ξεκάθαρα και αμέσως απ' τα δικαστήρια, λες και δεν είναι σαφές αν είναι κακές ή καλές (όπως η καταχρηστική οικοδόμηση ή η ίδρυση «σκοτεινών» εταιρειών). Άλλωστε γι’ αυτό καθυστερεί πάντα η ανακάλυψη των πραγματικών υπευθύνων. Έτσι τα ζητήματα μένουν θολά, δεν ξέρουμε αν αυτές οι πράξεις επιτρέπονται ή απαγορεύονται, κι επομένως είναι σωστό να αντιπροσωπεύονται οι υπαίτιοι, και να υποστηρίζονται ενδεχομένως, από κάποιον του σιναφιού τους.
Έπειτα, τι πάει να πει «τίμιος άνθρωπος»; Κάποιος μπορεί να είναι τίμιος μέχρι τη στιγμή που θ' αναλάβει δημόσιο αξίωμα, αλλά έπειτα να έχει εγκληματικές προθέσεις. Εμείς τον εκλέγουμε πιστεύοντας ότι έχει ακέραιο χαραχτήρα, και μετά από δυο μήνες αυτός σφετερίζεται και καταχράται δημόσιο χρήμα. Δυσάρεστη έκπληξη! Δεν είναι καλύτερα να εκλέξουμε αμέσως κάποιον που θεωρείται κιόλας ύποπτος σφετερισμού και κατάχρησης για να μπορούμε να τον παρακολουθούμε; Απ' αυτή τη σκοπιά το δικό μας σύστημα είναι καλύτερο από τόσα άλλα. Σκεφτείτε τις Ενωμένες Πολιτείες: υποψιάζονται το Νίξον για παράνομες μαγνητοφωνήσεις και αμφιβόλου τιμιότητας δοσοληψίες με τον Bobo Rebozo. Η χώρα τον διώχνει. Και οι αφελέστατοι πουριτανοί δε σκέφτονται ότι ο Rebozo και τόσοι άλλοι όμοιοί του είναι πάλι έτοιμοι να ψάξουν για άλλες συμμαχίες με καινούρια πρόσωπα. Με ποιους άραγε;
Εδώ είναι το ωραίο. Οι Αμερικανοί πολίτες ζούνε με το άγχος γιατί δεν ξέρουνε ποιοι από τους νεοεκλεγέντες θ' αρχίσουνε να ετοιμάζουνε ταινίες και μικρόφωνα, να παραβιάζουνε γραφεία αντιπάλων κομμάτων, να κάνουνε «ψυχιατρικούς» φακέλους για αντίθετους πολιτικούς, να σπαταλάνε δημόσιο χρήμα για προσωπικούς σκοπούς. Κι επομένως θα ' χουνε πάλι ανάλωση ενεργειών και χρήματος από μέρους του τύπου και του δικαστικού σώματος για ν' ανακαλύψουνε τους νέους κατεργάρηδες. Ενώ στην Ιταλία το πρόβλημα έχει λυθεί.
Εμείς δε χρειάζεται να σπαζοκεφαλάμε, μια και οι κύριοι Gioia, Gava, Lima, Tanassi, Miceli και άλλοι έχουν ήδη κάνει στραβοπατήματα, για να βρούμε ποιος τώρα θα τα κάνει στη θέση τους. Πρέπει απλά να παρακολουθούμε προσεχτικά τις κινήσεις τους. Σκεφτείτε τι θα γινότανε αν ένας καινούριος κι άγνωστος υπουργός άμυνας δήλωνε ότι πρέπει ν' αγοράσουμε αεροπλάνα, ας πούμε, Vulcan, της εταιρείας Smith & Smith of Pensacola... Ατέλειωτες αμφιβολίες; κι αν είναι ελαττωματικά και ο υπουργός πάρει μίζα; Αν αντίθετα η πρόταση προέρχεται από ένα σταμπαρισμένο υπουργό, το πρόβλημα είναι πολύ πιο απλό: αγοράζουμε τ' αεροπλάνα που αυτός δεν πρότεινε.
Απ’ την άλλη μεριά είναι ανώφελο να θέλουμε να υποθέσουμε πάση θυσία ότι οι άνθρωποι είναι ριζικά καλοί. Ίσως δεν είναι και ριζικά κακοί, αλλά συχνά είναι χείριστοι. Υπάρχουνε άραγε στην Ιταλία φασίστες που θα θέλανε να συγκεντρώσουν όλους τους συνδικαλιστές σ' ένα γήπεδο και να τους τουφεκίσουν, να σχηματίσουνε μια στρατιωτική κυβέρνηση και να κάψουνε τα εκφυλισμένα βιβλία στις πλατείες των πόλεων; Βέβαια υπάρχουν, είν' ανώφελο να κλείνουμε τα μάτια. Έχουμε ένα στρατηγό με πραξικοπηματικές διαθέσεις, έτοιμο να παραβεί τον όρκο που έδωσε για αφοσίωση στη δημοκρατία; Έχουμε. Ωραία, ας τον βάλουμε λοιπόν στον κατάλογο των υποψηφίων. Πρέπει τέλος πάντων κάποιος στη βουλή ν' αντιπροσωπεύει την Ιταλία του Maramaldo, του στρατηγού Ramorino, του ναύαρχου Persano, των φοβητσιάρηδων στρατηγών που το 'σκασαν στην Πεσκάρα αφήνοντας χωρίς κεφαλή τους φαντάρους μας στο έλεος των γερμανικών τανκς.
Ας σκεφτούμε τα πράγματα με λίγο ρεαλισμό. Δε θα 'ταν καλύτερα να γυρνάνε στους δρόμους οι πορτοφολάδες μ’ ένα διακριτικό σημάδι στο πέτο, όπως άλλωστε και οι απαγωγείς παιδιών και οι επιδειξιομανείς των δημόσιων κήπων; θα ξέραμε, χωρίς δισταγμούς, πότε να προσέχουμε την τσέπη με το πορτοφόλι, να κρατάμε σφιχτά το παιδί στην αγκαλιά, να γυρίζουμε σεμνά το κεφάλι απ' την άλλη μεριά. Το πρόβλημα βρίσκεται μάλλον στ' ότι όλοι αυτοί είναι χωρίς διακριτικά και περνάμε τη μέρα μας στο λεωφορείο, στο δημαρχείο, στον κινηματογράφο κοιτώντας με
δυσπιστία τους διπλανούς μας.
Ένα άλλο πάλι που ακούω είναι κατηγορίες ότι δήθεν πολλά κόμματα λένε τι δεν πρέπει να γίνει αλλά δε λένε τι πρέπει να γίνει. Μ' άλλα λόγια δεν έχουνε πρόγραμμα. Μα τι είναι αυτό το πρόγραμμα; Σκεφτείτε το πρόγραμμα της Σκάλας του Μιλάνου: υπάρχει σ' αυτό ένας κατάλογος ονομάτων και τίτλων. Αν διαβάσουμε «Μποκερίνι, Βιβάλντι, Στράους», ξέρουμε ότι μας περιμένει μια βραδιά γεμάτη αγγελικές μελωδίες. Αν διαβάσουμε «Μπέριο, Μπουλέζ, Μπουσότι», ξέρουμε ότι, πρέπει να ετοιμαστούμε ψυχολογικά για προκλητικούς ήχους, μακριές σιωπές, τσιρίσματα, και τόσο το χειρότερο για τους αδαείς μελομανείς που, άσχετα μ' αυτό, πηγαίνουνε κάθε φορά και μετά παραπονιούνται. Άρα ένας εκλογικός κατάλογος υποψηφίων είναι ένα πρόγραμμα. Αν μας ξαναπροτείνονται γνωστά άτομα για τα οποία έχουμε λόγους να δυσπιστούμε, ξέρουμε ότι το πρόγραμμα είναι να συνεχιστεί η κατάσταση όπως ήτανε πριν, και ίσως χειρότερα, μια και παρόλο ότι αυτά τα πρόσωπα δεν ήταν επιθυμητά από το λαό, αποδείχτηκαν αρκετά ισχυρά ώστε να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους.
Μ’ αυτή την έννοια υπάρχουν ψηφοδέλτια που εξασφαλίζουνε πιο σοβαρές και συγκεκριμένες εγγυήσεις από άλλα. Για παράδειγμα, λένε για τους κομουνιστές: «Προσέξτε, είναι άτομα που μιλάνε γι' αυτονομία, αλλά έπειτα μπορεί να πουληθούνε στους Ρώσους ή, μόλις ανεβούνε στην εξουσία, να μη θέλουνε πια να φύγουν». Βέβαια, είναι πολύ πιθανό. Αλλά αν τελικά μας απογοητέψουνε; Κι αν δε μας κουβαλήσουν εδώ τεθωρακισμένα απ' τη Μογγολία και δε βάλουνε σφυροδρέπανα στις εκκλησίες; Πώς να τους εμπιστευτεί κανείς; Δεν υπάρχουνε σοβαρές εγγυήσεις. Και τους άλλους, της Προλεταριακής Δημοκρατίας, πώς να τους υποστηρίξεις; Κι αν δεν απαγάγουν τον πρόεδρο της βουλής και δεν τον παραδώσουνε στις Ερυθρές Ταξιαρχίες για να βασανιστεί;
Αντίθετα σε άλλες περιπτώσεις δεν υπάρχει αμφιβολία, υπάρχει πλήρης βεβαιότητα. Τα πρόσωπα του κόμματος έχουν ήδη κάνει και κάνουν αυτά για τα οποία θα μπορούσαμε να τα υποψιαστούμε. Όποιος αγοράζει ξέρει τι κουβαλάει στο σπίτι του και πόσον καιρό θα διαρκέσει (που είναι το όνειρο κάθε καλής νοικοκυράς). Ας ευχαριστήσουμε το Θεό που ζούμε σε μια χώρα όπου όλα γίνονται φανερά, κι ας διαβάσουμε με προσοχή τα ψηφοδέλτια για να ξέρουμε τι μας περιμένει: ίσως να μη μας αρέσει, αλλά τουλάχιστον είμαστε σίγουροι ότι οι προσδοκίες μας δε θα διαψευστούν."

City v united 1-0 19.08.2007

A very good start for my favourite football team. What else can you ask? We are top of League. We won Man. U. I dedicate this to funfax and poimenarxis.

Elvis Presley - The Sun Collection (@256)

On 16/8, it was the 30th an. of Presley's death. This upload is a collection of songs that Elvis had recorded in Sam Phillips' Sun studios, before he moved to RCA were he was established as a mega-star. Apart from his unique vocals and the precise instrument playing by himself and the session musicians Bill Black in bass, Scotty Moore in guitar and (in some of the songs) D. J. Fontana in drums, the impressive with this collection of songs is (in most cases) the total transformation of the original material to a feverish fusion of country and blues, in other words to a rockabilly style that was pure, primitive and spontaneous. These recordings definitely showcased the sound that was about to come.

download link: here

Various Artists - The Hacienda Classics (@256) (a selection of tracks)

Here it is! A selection of 20 tracks from the massive 3-cd album containing 47 tracks that will explode your speakers.

Tracklisting:
Part 1:
01 Alison Limerick - Where Love Lives (with Tony Wilson intro)
02 Sub Sub - Space Face (with Mike Pickering & Martin Hannett intro)
03 Inner City - Good Life
04 Todd Terry - Weekend
05 TC - Berry
06 Eric B & Rakim - Juice (Know The Ledge) (Instrumental)
07 Happy Mondays - Hallelujah (Club mix)
08 Loleatta Holloway - Love Sensation
09 Primal Scream - Come Together
10 Joe Smooth - Promised Land
Part 2:
11 Orbital - Belfast
12 Sugar Bear - Don't Scandalize Mine
13 808 State - Pacific State
14 New Order - Ruined In A Day (K-Klass Remix)
15 Young MC - Know How
16 The Future Sound Of London - Papua New Guinea
17 A Guy Called Gerald - Voodoo Ray
18 New Order - Confusion/ Rockers Revenge - Walking On Sunshine
19 Humanoid - Stakker Humanoid
20 Black Box - Ride On Time

download link (pt1): here
download link (pt2): here

Durutti Column - LC (1981) (@256)

One of my favourite Factory lps. Vini Reilly at his best.
The album's title "LC" stands for "La Lotta Continua", an Italian anarchist slogan meaning "the struggle continues" while the track "The Missing Boy" refers to Ian Curtis.

review link (allmusic): here

download link: here

Tony Wilson RIP

The co-founder of Factory Records and Hacienda nightclub, the unofficial ambassador of Manchester left us to meet Ian Curtis, Martin Hannett and Rob Gretton. As Alan McGee of Creation records simply put it: 'Without Tony Wilson there would be no indie labels'.
The legend has it that the following dialogue took place during the last days of Factory Records, when Roger Ames of London Records offered Tony Wilson 5 million pounds for Factory Records and it is brilliantly depicted in the movie "24 Hour Party People":
-Tony Wilson: "We are very very flattered Roger... however what I have to explain to you is that Factory records is not actually a company. We are an experiment in human nature. You're labouring on the misapprehension that we actually have a deal with our bands; that we have any kind of a contract at all, and I'm afraid we don't" (he takes a framed piece of paper which is hanged on the wall and he walks to Ames) "because that's the paperwork of Factory records with the various bands" (he gives the paper to Ames).
-Roger Ames reads it loudly: "The artists own all of their work. The label owns nothing. Our bands have the freedom..."
-T.W.: "... to fuck off"
-R.A. whispers: "... oh yeah quite right... the freedom to fuck off!" He laughs uneasily and turns to Wilson: "I won't have a deal with you at all".
T.W.: "Correct. But my epitaph will be that I never literally nor metaphorically sold out. I protect myself from having the dilemma to sell out by having nothing to sell out."

Tony Wilson in documentary (including footage of Wilson hosting "So It Goes")


Excellent sites about Factory records: here and here.
In both sites one can find what is included in the bizarre Factory catalogue. Apart from the releases and the "usual" tickets, posters, buildings etc., there are also a dentist bill (FAC 99), a bucket (FAC 148), a bet (FAC 253) and a cat (FAC 191)!

Highly recommended further reading:
"Factory Records: The Complete Graphic Album" by Matthew Robertson; a superb overview of the artwork including record sleeves, posters, venues etc., foreworded (of course) by Tony Wilson.

Update: Xfm Manchester had a stunning tribute to Wilson under the title "True Faith", broadcasted on Thursday night 16/8, hosted by Clint Boon (of Inspiral Carpets) and Dave Haslam. Catch it in podcast.

Jam - In The City (1977) (@256)

download link: here

review link (allmusic): here

Specials - Live in Amsterdam, 'Veronica Festival', 18/10/80 (@256)

Specials, Live in Amsterdam, 'Veronica Festival', 18/10/80 tracklisting:
01 Concrete Jungle
02 Rat Race
03 Hey, Little Rich Girl
04 Pearl's Cafe (this is the correct song title - correct it when you finish downloading)
05 Stupid Marriage (this is the correct song title - correct it when you finish downloading)
06 Do Nothing
07 Sea Cruise
08 Stereotype
09 Gangsters
10 Man At C & A
11 Sock It To 'Em J.B.
12 Do The Dog
13 Too Much Too Young
14 Enjoy Yourself

Update - 11 months after the original post: Thanks to MickeyMo the tracklisting is now correct and complete.

Specials download link: here

Enemy

The Enemy... A band to sweat with, to struggle with. A band from the working class for the working class. Their album "We'll Live And Die In These Towns" has the Jam's sparkle. As for the lyrics, when I first listened to "Away From Here", it reminded me immediately of Clash's "Career Opportunities" and that's a big compliment.

AWAY FROM HEREI'm so sick, sick, sick and tired
Of working just to be retired
I don't want to get that far
I don't want your company car
Promotions aint my thing
Name badges are not interesting
It's much easier for me see
To stay at home with Richard and Judy
Awayaway oh oh oh away from here...

CAREER OPPORTUNITIEST
he offered me the office, offered me the shop
They said I'd better take anything they'd got
Do you wanna make tea at the BBC?
Do you wanna be, do you really wanna be a cop?
Career opportunities are the ones that never knock
Every job they offer you is to keep you out the dock
Career opportunity, the ones that never knock...

Nuzzprowlinwolf, one of my favourite bloggers, has already offered a bunch of Enemy's early singles, B-sides and session stuff.I'll have two uploads related to the Enemy. The first one is a very good live performance (and recording) from the Specials, the best group that has come out from the Enemy's hometown, Coventry, while the second one will be Jam's "In The City" which is obviously a major influence for them.